BEF kent zijn oorsprong in Schilde in de Anwerpse voorkempen.
Vier jeugdvrienden, “Heavy thirsty Guy” Wouters, Luc “Blacksmith Mette” Smets, “Grey beauty Rudi” Van Wolverlaer en “Dirty Wille” Van Wichelen deelden hun liefde voor blues en rockmuziek en besloten dan ook om hun eigen vertolking van hun favoriete nummers naar voor te brengen.
Ze kozen allen voor de mondharmonica en begonnen duchtig te spelen en te experimenteren op hun instrument(je). De bluesharps vroegen echter al snel om een ondersteuning en uit dezelfde vriendenkring werden algauw een gitarist en percussionist gevonden: “Big loud Walter” Dellafaille nam zijn gitaar mee en “Charlie Piep Wats” Dirk Goossenaerts het nodige slagwerk. In het jaar 2000 liep dit zestal, wellicht door een speling van het lot, gelijkgezinde zielen tegen het lijf. Zowel “Long tall flashy Marc” Vandevelde als “Bluescop Rudi” Op de Beeck speelden beide…. Jawel mondharmonica!
De jamsessies kregen bijgevolg steeds meer uitbreiding. Bluescop Rudi speelde echter ook guitaar dus de harp werd hier al snel geruild voor het snaarinstrument zodat met twee guitaristen er toch wat meer variatie kwam. Het klikte uitstekend zij het niet alleen op muzikaal dan zeker op persoonlijk vlak, het werd het toffe en vrolijke bende kameraden.
In hetzelfde jaar 2000 kruiste, wellicht door dezelfde speling van het eerder genoemde lot, Honkin’ Henk Van der Seypt, o.a. bekend als frontman van Last Call, het pad van de muzikale en jammende vrienden. Henk bracht zijn muzikaal talent en zijn ervaring in tal van groepen een “boost” aan de jams. Onder zijn invloed kreeg het samenspel tussen de mondharmonica’s zijn huidige karakteristieke sound. Het onvermijdelijke gebeurde, een groep werd opgericht, nummers ingestudeerd, een naam werd gezocht.
Het werd BEF , de afkorting van Blues En Fun. De eerlijkheid gebiedt ons wel te vertellen dat de afkorting eerst kwam om er daarna een excuus aan te geven…
Bij gebrek aan een basgeluid was Henk bereid zijn basgitaar om te gorden en ons bij te staan met baslijnen maar vooral met veel goede raad. De eerste blues(cover)nummers ontstonden en de eerste optredens kwamen.
Dirty Wille vond niet echt zijn “draai” op het podium maar ontwikkelde zich ondertussen wel als uitstekend mixer zodat BEF vanaf dan een geluidstechnieker rijker was. Met zijn vele muzikale verplichtingen werd het Henk steeds moeilijker om BEF bij te staan zodat een nieuwe basspeler diende gezocht te worden en hij werd gevonden Dennis “The Kid” Claessens. Hoewel een generatie jonger dan de overige groepsleden, voorzag hij BEF van uitstekende grooves. Dennis zocht na enkele jaren andere muzikale horizonten op en ging spelen bij de rock covergroep “The Jaguars”.
Hierop kwam Henk ons weer uit de nood helpen tot er een nieuwe basplayer gevonden werd in de vorm van “Golden Boy Jenzie”, Jens Grieten. Ook een generatie jonger als de rest van de groepsleden maar hij past op alle vlakken wonderwel in het plaatje !
BEF is zijn huidige vorm was een feit !
Blues en Fun 